Effect van een reactiveringsprogramma op arbeidsmarktafstand bij mensen met een arbeidsongeschiktheidsuitkering

Inzicht is nodig in effectieve middelen om mensen met grote afstand tot de arbeidsmarkt richting (arbeids)participatie te krijgen. In dit artikel wordt een bestaand reactiveringsprogramma ‘Beweging als Warming-up voor Re-integratie’ (BWR) bij langdurig arbeidsongeschikten met arbeidsmogelijkheden onderzocht door een groep die het interventieprogramma volgde (BWR-groep) te vergelijken met een groep die het programma niet volgde (controlegroep). Kortetermijneffecten gemeten na afloop van het programma zijn fysieke kenmerken, ervaren fysieke competentie, zelfvertrouwen, depressie(score) en welbevinden. Langetermijneffecten zijn gemeten 15 maanden na start van het programma op depressie(score) en arbeidsongeschiktheids- (AO-)percentage, welbevinden en betaalde werkuren. Daarnaast is deelnemerstevredenheid uitgevraagd. In totaal zijn 102 cliënten in het BWR-programma gestart en 38 cliënten in de controlegroep. Ondanks methodologische beperkingen in het onderzoek duiden de significante verbeteringen in uithoudingsvermogen, lenigheid en buikspierconditie, ervaren fysieke competentie, zelfvertrouwen en welbevinden op korte termijn en de verbeteringen in AO-percentage, depressie en het aantal uren betaald werk op lange termijn op een bijdrage van BWR aan verkleining van afstand tot arbeidsmarkt. De BWR-deelnemers zijn positief over het gevolgde programma.