Mag het ietsje minder?

Een paar maanden geleden was ik een dag te gast op een psychogeriatrische afdeling van een groot zorgcentrum. Vanaf het moment van binnenkomen – om half acht ’s ochtends – voelde het meteen vertrouwd. Er waren bewoners die al druk op zoek waren naar hun eigen huis en bewoners die blij waren met weer eens een nieuw gezicht op de afdeling. ‘Jij hebt wel een lekker bekkie,’ verwelkomde een van hen me terwijl ze me in mijn wangen kneep. Een compliment dat mij op mijn leeftijd nog maar zelden ten deel valt.