Van de ziekte via de klacht naar de risicofactor

In de tijd van Hippocrates had de zieke een ziekte en probeerde de geneesheer de zieke te genezen. In de laatste decennia van de vorige eeuw raakten arts en patiënt in gesprek: patiënten bezochten de arts met een gezondheidsklacht.1 De huisarts probeerde dan die klacht in de context van die patiënt te duiden. Soms was er sprake van ziekte, soms was er onwelbevinden zonder anatomisch substraat. En er waren ook in deze tijd gezonde mensen die de dokter niet nodig hadden.